Zomerkamp Nunspeet 2014 (Welpen 1)

Op het moment dat de actie Heitje voor een Karweitje eindigde leverde alle kinderen de opbrengst in, welke meteen in een kluisje werd gestopt. Tot ieders verbazing was deze kluis op het einde van diezelfde groepsavond verdwenen; het geld voor een leuk dagje uit leek dus gestolen! Het is nu aan de Welpen om de kluis terug te vinden in Nunspeet, waar zij als ware detectives alle sporen nalopen.

Zaterdag
Vandaag werden alle kinderen op het scoutinggebouw in Nunspeet ontvangen, waarbij direct vingerafdrukken moesten worden afgegeven. Nadat dit was gebeurd kreeg iedereen een persoonlijk detective-pasje en kon de zoektocht naar de verdwenen kluis van start gaan. 
Deze eerste dag werden verschillende oefeningen gehouden voor de detectives in spé.  Zo leerde de Welpen denken als boeven en konden 's avonds de zaklampen voor de eerste keer uit de tas worden gehaald voor een actief renspel! 

Zondag
Inmiddels zijn de bossen rondom de blokhut bekend terrein en dus is het tijd om de omgeving van Nunspeet te verkennen. Een tocht met verschillende opdrachten zorgde voor een ochtend vullend programma. Hierbij hadden we ook een mooi zicht over de omgeving vanuit een uitkijktoren van 30 meter hoog! Eenmaal teruggekeerd zijn we 's middags wederom de bossen ingegaan voor het bekende levend stratego. Dit is ook de plek waar we de eerste aanwijzingen vonden in de zoektocht naar de verdwenen kluis: er stonden meerdere onbekende voetafdrukken in de bossen, die naar een cabine in het bos leidde. Hierbij werden ook de resten van een uitgebrand kampvuur gevonden..
In de avond werden alle gevonden aanwijzingen nog eens besproken en werd besloten om nogmaals - in het donker - de bossen in te gaan. Nu werden er zelfs gloeiende kolen gevonden! De dag werd afgesloten bij het kampvuur, waar in spanning alles nog eens op een rijtje werd gezet. 

Maandag
Er werd gestart met verschillende spellen waarbij samenwerking centraal stond. Zonder een goede samenwerking zou immers ook de grote opdracht van dit zomerkamp niet kunnen worden voltooid: het vinden van de kluis.
In de middag liet het weer het toe om naar de Zanderplas te gaan, waar werd gezwommen, zandkastelen werden gebouwd en Welpen werden ingegraven. 
Een afsluiting van de dag bij het kampvuur was er vandaag niet bij. Iedereen was te druk met een boodschap die in de toiletten op de muur was gekalkt. We zouden de kluis "voorgoed kwijt zijn en er niet meer naar op zoek moeten gaan". Zo eigenwijs als de Welpen zijn wilden zij direct het bos in, op zoek naar de dader. Er werd niets gevonden, maar het blijft onbekend hoe iemand zo'n boodschap in de toiletten heeft kunnen opschrijven..

Dinsdag
Vandaag stond het dagje uit op de planning, maar de kluis met daarin het geld voor een leuke activiteit was nog niet teruggevonden. Het kwam daarom goed uit dat er tijdens het ontbijt een brief van de politie werd bezorgd, met de mededeling dat er een verdachte was aangehouden. Deze verdachte zou de kluis hebben gestolen en in de buurt hebben verborgen. Tijd om deze plek eens op te zoeken!
Eenmaal de kluis gevonden bleek deze leeg te zijn. Teleurgesteld belden we de politie met dit nieuws, die ons verzekerde dat al het geld vergoed zou worden. De dief had bekend, de kluis was gevonden en zo was er voldoende bewijsmateriaal om alle schade vergoed te krijgen. Eind goed, al goed! Snel maakte iedereen zich klaar voor het dagje uit: een dagje Dolfinarium. Hier kwamen we ook de Welpen Meiden tegen en samen met hen hebben we dolfijnen, zeeleeuwen, zeehonen en andere zeedieren gezien.

Op het einde van de dag mochten de overvliegers extra lang opblijven. Zij hadden het geluk om een klein vosje van dichtbij te zien. Daarna werden zij in de auto gezet en in de buurt gedropt. Eenmaal teruggekomen bij het kampterrein mochten ze voor de tweede nacht op rij in een tentje slapen.

Woensdag
Na een leuk kamp in de bossen van Nunspeet, mooi weer en veel vermoeide gezichten is de laatste dag aangebroken. Alle tassen moesten weer worden ingepakt en het gehele gebouw werd geveegd en schoongemaakt.

Bij de sluiting kregen alle kinderen een insigne en uiteraard werd het afscheid van Boukje niet vergeten. Een bos bloemen met een aantal creatieve werkjes zorgde samen met 'n groepsknuffel voor een mooie afsluiting. Akela bedankt!

Foto's